برای طراحی قلم مشتی و یافتن شخصیت و ویژگی‌های فرمی آن سراغ عمومی‌ترین خطوط ایرانی-عربی (نستعلیق و رقعه) رفتم تا با استفاده از این خطوط، قلمی متناسب با فرهنگ ایرانی طراحی شود که در بافت شهری پاسخ‌گوی نیاز‌های بصری نوشتاری جامعه باشد؛ قلمی که بتواند قشری از مردم ایران را راضی به استفاده نماید که همیشه خط نستعلیق را در کوچه‌پس‌کوچه شهری نسبت به قلم‌های دیجیتالی ترجیح می‌دهند. از روحیات این قلم می‌توان نسبتا نستالژیک، بی‌آلایش، جوان و با انرژی را برشمرد و از ویژگی‌های فرمی به پر دور بودن، اندام درشت، قد متوسط، محدود نبودن به کرسی، نسبتا مایل و چشم‌های متوسط اشاره کرد.